Canlı bir hatıra-ve tarih
Geçenlerde takip ettiğim bir sosyal medya hesabında bir foto yayınlanmıştı, İngilizlerin İstanbul’u işgalinden sonra İzmit’e yönelip geldikleri zamanda, kent meydanında, İngiliz askerlerinin, bir Din kardeşimizi kurşuna dizdikleri esnada çekilmiş bir kare fotoğraf vardı, “ kendi kendime” vay be kafirlik hiç değişmiyor, tarih boyunca, hani bir söz vardır “ Katrandan olur mu şeker, …. Cinsine çeker” Tamda vakıa buydu dün, bugün de böyle, Allah fırsat vermesin, yarın da böyle olur. Vampir’in tıynetinde kan emmek varsa, kandan beslenmek varsa, yapacağı budur. Yaptığı bu oluyor.
Bir gün İzmit’in Seymenli köyünde yaşlı bir amca ile muhabbet ettik, dedi ki bize:” Bakın gençler! Bir zamanlar yunan askerleri aha şu harmanın olduğu yerde duruyorlardı, bir köpeğimiz vardı, onlara havladığı için, vurdular onu…” Dedi ve gözyaşları sicim gibi akıyordu, bütün bunları anlatırken.
Tarih övgü yada sövgü kitabı değildir, tarihten ders alınır, neyse der ya bir şarkıda gençlik dönemlerimizde popülerdi:
“ bu akşam içimde hüzün var
gözümde canlandı anılar
ağlamak istiyorum, haykırmak istiyorum
bu akşam içimde hüzün var.
anılar, anılar, şimdi gözümde canlandılar,
anılar, anılar, beni bu akşam ağlattılar.”
Kafirlere, Putperestlere , İslam düşmanlarına karşı ferasetimizi diri tutmalıyız.
“ Allahım! Kafirler güruhuna karşı bize yardım et,”