“MEN DAKKA,DUKKA”
(Eden bulur,kapı çalanın kapısı çalınır.)Bir arab atasözü.Geçerliliğini hiç yitirmeyen,son kullanma tarihi olmayan bir söz,,bir kaide,bir manifesto.
Evet evet bir MANİFESTO.
Bir bildiri
Bir ilan
Bir hüküm.
Bizim de bir ata sözü vardır:
“İĞNEYİ KENDİNE ÇUVALDIZI ELE BATIR.”diye.
Sahi hükmü veren belli iken,sonuç belli iken,gelinen yer belli,gidilecek yer belli iken nedir bu telaş.
Bir evliya derki:
“İnsanların telaşı,tartışması,mücadelesi,kavgası,mezbahane’ye giden koyunların ,kavgasına benzer,biraz sonra kesilecekler fakat bunlar hala çekişiyorlar.”
İşte bu hepsi bu.
Sonuç
Son
The end.
Finish.
Herkese ibret alacağı kadar bir ömür verilmiş.
İki kapılı bir han,verilen bir süre.
İsrafil sur’a yapışmış ,kulakları gelecek emri,bekliyor,her an üfleyecek,
Heyhat !ölen benmişim dediğinde,geri dönme imkanıda yok.
Anlamı olmayan tek bir kelime oda:”KEŞKE”
“AH KEŞKE”
Anlamsız bir kelime.
Buyuruyor Yaratıcı:
“BAŞKASINA İYİLİĞİ EMREDER KENDİNİZİ UNUTURMUSUNUZ?”
Allahım bizi bize bırakma.
Vesselam.