SIRAYLA
Sota bir yerde denk geldim, araçla gidiyordum, o ise yürüyerek.
Durdum:
“ Buyur abi! Gel” dedim.
Önce biraz çekindi, haklı, hakkı var elbet, sonra :
“ Diş hastanesine gidiyorum” dedi”
“Olsun, gel oradan geçiyorum, bırakırım.” Deyince.
Bindi, bir sürü dua etti, kendince, sağ olsun.
Dedi:” Dişlerim ağrıyor, aslında, yaptırdım, ama, eskisi gibi randıman yok.” Dedi.
“Olur” dedim.
“Her şey insanlar için, belli bir yaşa gelince, başlıyor, bir yerler ağrımaya haliyle” dedim.
Oda:
“Elli yaşından sonra, daha çok belli ediyor” dedi.
Adam haklıydı.
Ben susunca o devam etti:
“Babamı şimdi daha iyi anlıyorum” dedi.
“Nasıl?” Diye sordum.
İç çekerek, belliki hüzünlendi:
“ Rahmetli Babam,” ahh ayaklarım” diye sızlanırdı, derdim ki; ne diyor bu adam”
Şimdi daha iyi anlıyorum babamı” dedi.
Daha çok şey anlatacaktı lakin, hastanenin önüne gelmiş idik, inerken, teşekkür etti ve:” Allah iyi insanların sayısını artırsın” dedi.
Aslında onu bunu anlamam da iyilik güzel bi şey.
Dimi, dimi, dimi.
Vesselam.