MATEM GÜNÜ
Yıllar önce, yani bundan 28 yıl önce bir gazetenin okur köşesine bir makale göndermiştim ve yayınlanmıştı, o makalede Kerbela’ya atfen, Hazreti Hüseyin bin Ali, şehidlerin serveri, Fatıma’nın kuzusu, Hazreti Peygamber’in göz bebeği Hazreti Hüseyn’in, İslam, Peygamber, Mukaddesat düşmanı mahluklar tarafından şehid edilişini konu etmiş ve sonunda şöyle bağlamıştık:
“ DÜNYA KERBELA, VE BEN BİR HÜSEYİN”
O makaleden beri onca yıl geçmiş, bakıyoruz ki; dünya denilen küre-i arzda çok ta bir şey değişmemiş, Dün 4 Şubattı, baktım her yerde, sosyal medyada, haber kanallarında, yazılı ve sözlü medyada şu üç konuya yer veriliyordu, buyrun Kerbeladan geriye gelelim, bir “ZAMANDA YOLCULUĞA” hüzün yolculuğuna çıkalım.
1- Şeyh Şamil (4 Şubat 1871) vefatı.
O kafkas Kartalı ki; ömrünü İslam’a adamış bir kahraman, Esir edilip Rus çarının önüne getirildiği vakit, Rus çarı yiyecek bir şeyler vermiş, mübarek İmam yerken, hızlı yemiş, bunun üzerine Rus çarı:” Korkarım k; bu adam bizi de yer” demiş,
Bunu duyan Şeyh Şamil:
“ Merak etmeyin Çar! Bizim dinimizde domuz eti yemek haram” demiştir.
2- İskilipli Atıf efendi ( 4 Şubat 1926) şapka kanuna muhalefetten şehid edilmesi. Oysa yazdığı Frenk Mukkalitliği kitabını inkılaptan çok önce yazmıştır.
Akşam hazırladığı savunmasını, gündüz mahkemeye çıkacağı zaman, yırtıp, yakmıştır, “ Neden böyle yaptığını soranlara”
“ Gece rüyamda Peygamber Efendimizi gördüm, “ ELİNDEKİ NE ATIF? ”buyurdular, bende” Savunmam ya Resullullah!” Dedim, Allahın Rasülü” ATIF BİZE KAVUŞMAK İSTEMİYOR MUSUN?” Buyurdular, onun için savunmam yoktur.” Demiştir. Ve o gecenin sabahında idam edilmiştir, ve ulu çağrıya kulak vermiş, muradına nail olmuştur, der ya Saidi Nursi hazretleri” ZALİMLER İÇİN YAŞASIN CEHENNEM” yine bir sözünde derki” Zaman göstermiştir ki; Cennet ucuz değil ve dahi Cehennem lüzumsuz değil”.
3- Mahmud Esad Coşan (4 Şubat 2001) Avusturalyada bir trafik kazasında hayatını kaybetti.
28 Şubatın ceberrut yönetimi tarafından yerinden, yurdundan edilen, binlerce, belkide milyonlarca insandan biri olan İslam dergisini alıp okuduğumuz, İskenderpaşa cemaati lideri olan Coşan efendi,, ölmeden önce, elim bir kaza sonucu öleceğini, görür gibi anlatmıştır bir sohbetinde:” Kim bilir belki bu gurbet elde bir araba çarpar ve bu hayattan koparır bizi.” Diyerek.
Ve dediği gibide olmuştur, gerçektende bir araba kendisini bu fani hayattan koparmış, baki hayata göndermiştir.
Öyle ya ne demiştik:
“ DÜNYA KERBELA VE BEN BİR HÜSEYİN”
Ez cümle, Su içerken bile, Hüseyin’ i düşünen Hüseyni yiğitlere selam olsun.
Selam olsun! Selam olsun.